คำวินิจฉัยศาลอุทธรณ์ ปี 51...(link ของศาลอุทธรณ์)

คำวินิจฉัยที่น่าสนใจ ปี 52

     ซื้อขาย กรณีเป็นคดีผู้บริโภค ผู้ซื้อทรัพย์สินจากผู้ประกอบธุรกิจเพื่อนำมาใช้สอยด้วยตนเองหรือใช้ในกิจการของตนเองตามปกติ  มิใช่ซื้อมาเพื่อนำไปขายต่อ หรือนำไปใช้ผลิตสินค้าของตนเองโดยตรง หรือให้บริการต่อโดยได้รับค่าตอบแทนจากตัวสินค้าหรือการให้บริการนั้นโดยตรง ย่อมเป็นผู้บริโภค คดีพิพาทระหว่างผู้ซื้อกับผู้ขายอันเนื่องมาจากสัญญาซื้อขายจึงเป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 13/52, 26/52, 33/52, 65/52, 106/52, 129/52, 133/52, 144/52, 154/52, 160/52,166/52, 169/52, 192/52 )

    กรณีไม่ใช่คดีผู้บริโภค  

          1. ผู้ซื้อสินค้าจากผู้ขายซึ่งเป็นผู้ประกอบธุรกิจ โดยลักษณะการซื้อขายมิใช่การซื้อไปใช้เอง แต่เป็นการซื้อเพื่อผลิต/ขายต่อซึ่งสินค้า หรือนำไปให้บริการต่ออันเป็นการประกอบกิจการของตนย่อมอยู่ในฐานะผู้ประกอบธุรกิจเช่นเดียวกับผู้ขาย คดีพิพาทระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย ไม่เป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 1/52, 5/52, 24/52, 25/52, 36/52, 52/52, 53/52, 61/52, 75/52, 89/52, 99/52, 105/52, 131/52, 134/52, 161/52, 173/52, 176/52, 194/52 )

          2.ตัวแทนในการจำหน่ายสินค้าของผู้ประกอบธุรกิจไม่อยู่ในฐานะเป็นผู้บริโภค คดีพิพาทระหว่างผู้ประกอบธุรกิจดังกล่าวกับตัวแทนจำหน่ายไม่เป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 12/52)

          3.ผู้ซื้อทรัพย์จากการขายทอดตลาดของกรมบังคับคดี ฟ้อง   เจ้าพนักงานบังคับคดี  กรมบังคับคดี  ผู้ถือกรรมสิทธิ์ในที่ดินเดิม และผู้นำยึดให้โอนกรรมสิทธิ์ในที่ดินหรือใช้ค่าเสียหายอันเนื่องมาจากการดำเนินการขายทอดตลาดทรัพย์ ไม่เป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 56/52, 86/52)

     เช่าทรัพย์ (กรณีเป็นคดีผู้บริโภค)

        1.ผู้ประกอบธุรกิจให้เช่าอสังหาริมทรัพย์ หรือแผงค้า หรือทรัพย์สินอื่นใด โดยคิดค่าเช่าเป็นการตอบแทน ฟ้องผู้เช่าซึ่งนำทรัพย์ที่เช่าไปใช้ตามปกติของตน ให้ชำระหนี้ หรือชดใช้ค่าเสียหายตามสัญญาเช่า หรือฟ้องขับไล่ผู้เช่าออกจากที่เช่า เป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 60/52, 73/52, 81/52, 138/52, 147/52, 188/52)

          2.โจทก์ประกอบธุรกิจโรงพยาบาลเป็นหลัก แต่ก็ดำเนินการแบ่งพื้นที่ภายในอาคารโรงพยาบาลออกให้เช่าเป็นห้องๆเพื่อให้เช่าแก่ผู้เช่าหลายราย เป็นการแสวงหาประโยชน์ในทางธุรกิจอันเป็นการค้าปกติ โจทก์จึงเป็นผู้ประกอบธุรกิจ เมื่อฟ้องเรียกค่าเช่าและค่าเสียหายอื่นๆจากผู้เช่า จึงเป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 40/52)

          3. ผู้เช่าฟ้องผู้ให้เช่าทรัพย์สินซึ่งเรียกค่าเช่าเป็นการตอบแทนอันมีลักษณะเป็นการค้าปกติของตน ให้คืนเงินค่าสิทธิการเช่า เงินกินเปล่า หรือใช้ค่าเสียหายจากการผิดสัญญาเช่า หรือให้ต่อสัญญาเช่า เป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 27/52, 44/52, 47/52, 58/52, 150/52, 170/52)

          4. กรุงเทพมหานครแม้เป็นหน่วยงานราชการบริหารส่วนท้องถิ่น แต่ได้ความว่าให้เช่าแผงค้า อาคารและที่ดินจำนวนมาก โดยได้ค่าตอบแทนเป็นค่าเช่า ค่าบำรุงกรุงเทพมหานคร และค่าภาษีโรงเรือนแล้วแต่กรณี กรุงเทพมหานครจึงเป็นผู้ให้เช่าและเป็นผู้ประกอบธุรกิจ เมื่อฟ้องขับไล่ผู้เช่า และเรียกให้ใช้ค่าเสียหายจากการผิดสัญญาเช่า จึงเป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 14/52, 97/52)

          5. ผู้ให้เช่า ซื้ออาคารพาณิชย์มาโดยมีความประสงค์จะนำออกให้เช่าเป็นการค้าปกติของตน แม้ไม่ปรากฏว่ามีอาคารอื่นให้เช่าอีกก็ถือว่าเป็นผู้ประกอบธุรกิจ เมื่อผู้เช่าฟ้องเรียกให้ผู้ให้เช่าใช้ค่าเสียหายอันเนื่องมาจากการเช่าอาคารนั้น จึงเป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 80/52)

          6.  ผู้เช่าครอบครองใช้สอยส่วนใหญ่ของอาคารที่เช่าด้วยตนเอง แม้จะให้ธนาคารติดตั้งตู้เอ ที เอ็ม และให้ผู้อื่นเช่าพื้นที่ด้านหน้าอาคารเพื่อขายอาหารโดยได้รับประโยชน์ตอบแทนบ้าง ก็ยังถือไม่ได้ว่าผู้เช่ามีเจตนาเช่าอาคารมาเพื่อมุ่งประโยชน์ทางการค้าในตัวอาคาร ผู้เช่าจึงยังคงเป็นผู้บริโภค เมื่อผู้ให้เช่าซึ่งเป็นผู้ประกอบธุรกิจฟ้องขับไล่ผู้เช่าจึงเป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 207/52)

กรณีไม่เป็นคดีผู้บริโภค

          1. ผู้เช่า เช่าทรัพย์สินของผู้ให้เช่าซึ่งเป็นผู้ประกอบธุรกิจ เพื่อนำไปให้บริการแก่ลูกค้าอีกต่อหนึ่งอันมีลักษณะเป็นการดำเนินกิจการในทางการค้าของตน เป็นการแสวงหาผลประโยชน์ในทางการค้า  ผู้เช่าจึงเป็นผู้ประกอบธุรกิจเช่นเดียวกัน คดีพิพาทระหว่างผู้เช่ากับผู้ให้เช่า ไม่เป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 141/52 ให้เช่าช่วง)

          2.  ผู้เช่าอสังหาริมทรัพย์ที่มิได้ใช้สอยทรัพย์ที่เช่าด้วยตนเอง แต่นำไปให้บุคคลอื่นเช่าอีกต่อหนึ่ง ถือเป็นผู้ประกอบธุรกิจเช่นเดียวกับผู้ให้เช่า  เมื่อพิพาทกับผู้ให้เช่าเกี่ยวกับสัญญาเช่า จึงไม่เป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 57/52)

          3.  ผู้ให้เช่าทรัพย์สิน แม้เรียกค่าเช่าเป็นการตอบแทน แต่เมื่อไม่ปรากฏว่าให้เช่าทรัพย์สินโดยมีลักษณะเป็นการกระทำในทางการค้าปกติของตน ย่อมถือไม่ได้ว่าเป็นผู้ประกอบธุรกิจ เมื่อพิพาทกับผู้เช่าจึงไม่เป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 94/52)

บริการด้านการศึกษา 

          กรณีเป็นคดีผู้บริโภค มหาวิทยาลัยมีวัตถุประสงค์ในการให้การศึกษา การรับนักศึกษาเข้าศึกษาจึงเป็นการรับจัดทำการงานอย่างหนึ่ง เมื่อมีการเรียกเก็บค่าลงทะเบียนและค่าใช้จ่ายต่างๆเกี่ยวกับการเรียนถือได้ว่ามีการเรียกค่าตอบแทน มหาวิทยาลัยจึงเป็นผู้ให้บริการและเป็นผู้ประกอบธุรกิจ ส่วนนักศึกษาเป็นผู้ได้รับบริการและเป็นผู้บริโภค คดีพิพาทระหว่างมหาวิทยาลัยกับนักศึกษาเกี่ยวกับการเข้ารับบริการดังกล่าวจึงเป็นคดีผู้บริโภค (คำวินิจฉัยที่ 28/52, 127/52)

       ใครต้องการเรื่องไหน ช่วยโพสต์ในเว็บบอร์ดนะครับ... 

Advertising Zone    Close